عشق روح

---

به گاه سالخوردگی ٬ آن هنگام که موها خاکستری شده و خواب وجودت را فرا میگیرد و در کنار آتش ٬ آرام به خوابی سبک در می افتی٬ کتاب را زمین بگذار و زمانی را به یاد آور که در چشم‌هایت نگاهی آرام موج می‌زد و سایه‌های عمیق به آن حالت می‌بخشید. چه بسیار کسان که در آن لحظات شکوهمند تو را دوست داشتند و عاشق زیبایی تو بودندُ عشقی راستی یا دروغین.
لکن مرد زائری بود که روح تو را دوست می‌داشت و عاشق غم های چهره همواره در تغییرت بود و با دلسوزی زیر لب افسوس می‌خورد که عشق چگونه گریخت و بربلندای کوهساران سر به فلک کشیده نشست و خود در میان انبوه ستارگان پنهان کرد.



این متن نیاز به توضیحی نداره خود واژه ها گویا هستند از حس درون